Ik word gebeld door Feiko Jagersma. Hij is bestuurslid van sKoar, een zangkoor voor jongvolwassenen met een beperking. Hij vraagt of ik Tjitske, de voorzitter van het bestuur zou willen interviewen. Natuurlijk wil ik dat en zo heb ik een gesprek met Tjitske op een tijdstip dat haar zoontje Jelte Klaas slaapt en wij rustig kunnen praten.

Tjitske groeit op in Hindeloopen, op een boerderij aan de rand van het dorp. Op haar 17e wordt ze door vriendinnen meegevraagd om een avondje te gaan stappen in Warns. Ze gaan naar de keet van Sierd Prins in Warns en…. de keet in Warns wordt haar vaste uitgaansplek, hier maakt ze vrienden en vriendinnen. In diezelfde keet is ook Bouwe Dijkstra een vaste gast. In 2020, 12 jaar later, trouwt ze hem. “Onze trouwdag viel in Coronatijd. We hadden net een lockdown gehad, maar door de versoepelingen konden we gelukkig toch trouwen in een kerkje in Hindeloopen en mochten we ook een beperkt aantal gasten uitnodigen.
Vorig jaar is onze zoon Jelte Klaas geboren. Hij is vernoemd naar mijn broer Klaas, die helaas is verongelukt toen ik 11 jaar was. Zijn ongeluk heeft veel indruk op mij gemaakt, ik weet nog precies waar ik was toen ik het bericht kreeg. Ik mis mijn ‘grote broer’ nog steeds. In de keet zijn een paar jongeren die mijn broer hebben gekend of die zelf ook zoiets verdrietigs hebben meegemaakt. Hoewel we het er niet vaak over hebben, leven we wel met elkaar mee als bijvoorbeeld een sterfdag wordt herdacht.”

In de kamer staat een piano. Op mijn vraag wie er piano speelt, zegt Tjitske “ik heb twee jaar pianoles gehad, maar ik ben twee weken geleden gestopt omdat ik niet genoeg tijd heb om te studeren. Dat vond ik niet leuk voor mezelf en niet voor de docent. Ik heb vroeger dwarsfluit gespeeld. Ik speel soms nog wel op de dwarsfluit, maar ik speel nu vaker op de piano. Bouwe heeft gitaarles, maar hij gaat ook stoppen vanwege tijdgebrek. Ik merk dat Jelte er heel blij van wordt als ik piano speel of Bouwe gitaar.”

Tjitske is voorzitter van sKoar. Ik vraag haar hoe ze bij sKoar is terechtgekomen? “Jehanne Prins is een vriendin”, zegt ze, “zij zit in het bestuur van sKoar, dat in 2013 is opgericht door Anne Joosse en haar dochter Karlijn, samen met Annejo Dijkstra. Anne en haar man zongen allebei in een koor en Karlijn wilde dat ook graag, maar voor mensen met een beperking waren er geen koren in deze regio. Daarom hebben ze zelf een koor opgericht. Toen Anne en Annejo stopten met sKoar vroeg Jehanne of ik het stokje van de voorzitter zou willen overnemen. Ze had waarschijnlijk ingeschat dat dat wel iets voor mij zou zijn en dat is ook zo. Ik doe het met veel plezier! Ik kende sKoar al, ik kende Sierd natuurlijk van de keet en ik was wel naar concerten geweest.

Het koor is populair onder jongeren en jongvolwassenen tussen de 18 en 40 jaar. Het is voor hen een avondje ‘uit’. De meeste koorleden hebben een dagbesteding, bijvoorbeeld bij Empatec of bij een restaurant. De leden komen uit Warns, van Kleurrijk in Oudemirdum, uit Workum, uit Koudum en zelfs uit Sneek. Elke maandagavond van oktober t/m maart – behalve in de schoolvakanties en in december – wordt er van 19.30-21.00 uur gerepeteerd in De Spylder in Warns. Dat is een knusse locatie en er is een bar bij waar we in de pauze iets kunnen drinken. Om de beurt hebben twee Skoarleden bardienst, één doet de koffie en de thee, de ander doet de frisdranken. Er zijn een paar leden die begeleiding nodig hebben als ze bardienst hebben, maar de meesten doen het zelfstandig. Ze hoeven niet af te rekenen, de consumpties worden bijgehouden en doorgegeven aan De Spylder. Er zijn wel altijd bestuursleden of vrijwilligers aanwezig als achterwacht.

De koorleden worden met de auto opgehaald en weer thuisgebracht door ouders of vrijwilligers. De chauffeurs mogen de reiskosten declareren. We kunnen nog wel wat meer chauffeurs gebruiken, dus bij deze doe ik een oproep aan mensen die het leuk vinden om af en toe op maandagavond te rijden met de koorleden. We zouden trouwens ook nog wel wat koorleden kunnen gebruiken. We werven op woonlocaties en hier in de buurt. We hebben net een nieuwe aanmelding voor het volgende seizoen. Nieuwe chauffeurs en nieuwe koorleden kunnen zich opgeven bij mij, bij Feiko Jagersma of via sKoarwarns@gmail.com.

Vrijwilligers mogen tijdens de repetitie niet in de zaal zijn, dat leidt te veel af. Ze wachten dus in de bar of ze gaan tussendoor naar huis. Het laatste kwartier mogen ze er wel bij zijn, dan kan het koor meteen oefenen met publiek erbij.

Pytsje Feenstra uit Hemelum is de dirigente. De repetitieavonden zijn bruisende bijeenkomsten met veel energie, maar ook met wisselende stemmingen bij de deelnemers, daarom zijn er altijd vrijwilligers bij die een koorlid kunnen opvangen als dat nodig is.

De laatste zondag van maart geven we een concert. Daar komen zoveel mensen op af, dat De Spylder te klein is. Daarom doen we het in De Klink in Koudum.
De koorleden zijn van tevoren heel zenuwachtig en toch staan ze er even later gewoon! Daarom vind ik het zo leuk om te doen, ik krijg er zelf ook energie van.

Concert sKoar in De Klink in Koudum

Ik zit samen met Feiko Jagersma uit Warns en Dicky Jonker uit Workum in het bestuur. Feiko werkt als leerkracht in het speciaal onderwijs, hij heeft affiniteit met de doelgroep. Hij maakt o.a. het rooster voor het vervoer van de chauffeurs en voor de bardienst. Dicky is de moeder van een van de koorleden. Jehanne is net gestopt als bestuurslid, omdat ze veel weg is met het schip. Gelukkig wil ze wel hand- en spandiensten verrichten als ze thuis is.
Veel van de liedjes die worden gezongen, worden door de koorleden zelf uitgekozen. Aan het eind van het seizoen hebben we altijd een uitje waar muziek gedraaid wordt. Dan kijken we wat iedereen leuk vindt en wat we zouden kunnen gebruiken en natuurlijk heeft Pytsje ideeën over geschikte muziek. Ze zingen van alles, ook in andere talen zoals Russisch en Afrikaans. Instuderen is geen probleem, Pytsje zingt het voor en dan zingen zij het na. En dat wordt dan net zo lang herhaald tot het erin zit.”

Tjitske is orthopedagoog, ze werkt als dyslexiebehandelaar voor Timpaan op verschillende scholen. “Ik vind het leuk om met kinderen te werken. Als orthopedagoog kun je verschillende richtingen kiezen, zoals werken met mensen met een verstandelijke beperking, de jeugdzorg of het onderwijs. Ik ben er ingerold doordat ik op een feestje iemand tegenkwam die vertelde dat ze haar baan bij Timpaan had opgezegd. Zij zei dat ik wel zou kunnen solliciteren. Dat heb ik gedaan en ik ben aangenomen.
Het werk van een orthopedagoog gaat niet persé over taal, maar wat ik nu doe dat gaat wel over taal. Er wordt steeds meer onderzoek naar dyslexie gedaan, er is steeds meer over bekend. Ik haal leerlingen met dyslexie onder schooltijd uit de klas en dan oefenen we met lezen en spelling en ik leg uit wat dyslexie is. Ik werk ongeveer één tot anderhalf jaar met een kind, elke week drie kwartier individueel. Daarnaast krijgen ze huiswerk mee waar ze die week mee gaan oefenen. Na die week kijken we hoe het is gegaan en dan krijgen ze iets nieuws, of ze gaan verder met waar ze mee bezig waren. Het huiswerk wordt meestal goed gemaakt, maar zo tegen de zomervakantie zie ik dat de motivatie wat afneemt.

Ik werk drie aaneengesloten dagen per week. Jelte gaat om de week een dag naar mijn ouders en naar mijn schoonouders, elke week een dag naar mijn oom en tante en Bouwe zorgt ook een dag voor Jelte. Onze ouders zijn gelukkig nog heel actief, dat moet ook wel met zo’n kleintje. Jelte kan nu bijna lopen, dat wordt straks nog wat. Bouwe werkt als zzp’er bij zijn broer op de boerderij op Skarl. Daar doet hij alles wat met techniek te maken heeft. Daarnaast werkt hij voor Wytse Prins in Warns als koelmonteur. Wytse verhuurt ook evenementenmateriaal, waar nu veel vraag naar is.  Bouwe brengt de materialen naar de verschillende locaties en daar sluit hij alles aan.”

Tjitske heeft het naar haar zin in Warns. “Onze keet-vrienden zijn hier bijna allemaal blijven wonen, dat is heel gezellig. Veel van hen krijgen nu ook kinderen, we zitten in dezelfde fase en dat is prettig.” Ook het wonen op Boppelâns bevalt haar. Het is een gezellig buurtje met een actieve buurtvereniging. “De buurt is in een korte periode veranderd, vanwege het verhuizen van een paar gezinnen. Ik heb de rol van Lia Bandstra overgenomen als bestuurslid van de buurtvereniging. We missen onze oude buren, maar hebben er vertrouwen in dat het een leuke buurt zal blijven.

Het gevoel waarmee ik na het gesprek bij haar wegfiets, is dat ik vandaag heb kennisgemaakt met een vrouw die zegt overal zo’n beetje ‘ingerold’ te zijn en die geniet van wat ze doet. Die haar leven op orde heeft, die houdt van haar man en kind, van haar werk, van sKoar en van Warns. Een tevreden vrouw!

Wilma Deurloo                                                                                                                                             23 juni 2022